5 Kasım 2009 Perşembe

Kim

Yok henüz. başlamadı daha. sesi gelir gibi ama beklemede kalmaktaki yarar, daha belirgin kulaklarımızda. mırıltılar, ağlamalar, bir an güleceğini sanıp hayalkırıklığı yaşayarak artan gözyaşları, akan su gibi, bacaktan süzülen kan gibi.
ışık daha belirgin, ses daha belirgin, hüzün daha belirgin. uzakta güneş doğuyor olabilir ama bunu bilemeyeceğimiz kadar uzak yerler cümlede geçenler. yürümek yetmez koşmaksa komik kalır.
beklemekten öteye gidemeyen biz, bekleyen, bekleten biz. ve nefret eden biz, sinirleri bozuk biz. ondan mı bu gülmelerimiz? sen gül öyleyse, benim içim kaldırmıyor. ben ağlamak için gelmiştim, ben doğmayacak güneş için gelmiştim, ben gözyaşları için gelmiştim. sen gül, sen güneşe bak, güneşle doğ ama benden bekleme. karanlıktaydım ben sen geldiğinde bir anda ışımak istediğime dair bu yersiz inancın niye? rahat bırakılasıca ben... huzur bulasıca sen...

Moya

0 yorum:

Yorum Gönder